45 yıl önce Ankara Radyosu'nda ilk şarkısını okuduğu "12 numaralı" mikrofonu alırken heyecan dozu çok yüsek gerilimli bir gülümseme ile soruyor:
-Gerçekten o mu?
Mikrofonu zorlukla eline alıyor ve ağzından zorla bir iki kelime dökülüyor:
-Güleyim mi, ağlayayım mı?
Ardından da, ölüm geliyor.
12 numaralı mikrofon ile başlayan bu billur sesin yaşamı gene aynı mikrofonun önünde son buluyor.
"..Hiç üzülmüyorum. Bu kadar güzel yaşayan bir insan, tabii ki ölümü de tatmalı. Ondan kurtulmak yok.
Sizleri çok seviyorum. her şeyimsiniz benim.
Bodrum'daki sessiz odamdayım ve ne güzel ki sizlerleyim, sizlerleyim.
Allah hepinize arzuladığınız her şeyi versin, her şeyi versin.
Önce sıhhat, evet önce sıhhat.
Hepinize en güzel dileklerimi sunuyorum efendim.
Varolunuz, sağolunuz."
Plaki'de bu hafta Zeki Müren'i konuşuyoruz...
Odyofil plaklar, hi-fi çeşitlemeleri...
Telefon bağlantısıyla haftanın odyofili,
ve her hafta olduğu gibi laf lafı açıyor, nerede bağlanacağı yine belli olmuyor...
Hepsi Plaki'de.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder