"...Yıl 1968... Hümeyra, ülkemizin en önemli plak firmalarından Melodi' de grafiker olarak çalışmakta ve plak kapağı yapmaktadır. Şirketten herkesin el ayak çektiğini düşündüğü bir akşam eline gitarını alır ve bestelerinden birini çalmaya başlar: “Güzelliğin on para etmez, Bu bendeki aşk olmasa...” Masal bu ya, firmanın en önemli isimlerinden biri henüz çıkmamıştır, oradadır, Hümeyra' nın odasının kapısını açar ve “bu çalan kim” diye sorar Hümeyra' ya... Genç grafiker, biraz mahçup biraz da tedirgin “Ben çalıyordum efendim” der ve birkaç soruyu müteakiben, yönetici bu şarkının derhal yarın plak yapılacağını söyler. Plak, müthiş bir hızla derhal hazırlanır ve piyasaya verilir... Ön yüzünde Karacaoğlan (ölüm), arka yüzünde Aşık Veysel' in (Olmasa) deyişleri olan 45' lik ortalığı tam anlamı ile birbirine katar..."
Plaki'de bu hafta besteci, söz yazarı, şarkıcı, oyuncu, ressam
Hümeyra...
